داریوش(ای
به داد من رسیده
تو روزای خود
شکستن)
|
Em F Em F Em |
|
G F Dm Em |
|
ای
به داد من رسیده
تو روزای خود
شکستن |
|
ای
چراغ مهربونی
تو شبای وحشت
من |
|
F Em F Em |
|
G F Dm Em |
|
ای
تبلور حقیقت
توی لحظه های
تردید |
|
تو
شب و از من
گرفتی تو من و
دادی به خورشید |
|
Am Em Am Em |
|
G F Dm Em |
|
اگه
باشی یا نباشی
برای من تکیه
گاهی |
|
برای
من که غریبم
تو رفیقی جون
پناهی |
|
|
|
|
|
Am Em Am Em |
|
G F Dm Em |
|
یاور همیشه
مومن تو برو
سفر سلامت |
|
غم
من مخور که
دوریت برای
من شده عادت |
|
G Am Em |
|
G Am Em |
|
ناجی
عاطفه من
شعرم از تو
جون گرفته |
|
رگ
خشک بودن من
از تن تو جون
گرفته |
|
Am Em Am Em |
|
G F Dm Em |
|
اگه
مدیون تو
باشم اگه از
تو باشه جونم |
|
قدر
اون لحظه
نداره که منو
دادی نشونم |
|
F Em F Em |
|
F Em |
|
وقتی
شب شب سفر بود
توی کوچه های
وحشت |
|
وقتی
همسایه کسی
بود واسه
بردنم به
ظلمت |
|
F Em F Em |
|
F Em |
|
وقتی
هر ثانیه شب
تپش هراس من
بود |
|
وقتی
زخم خنجر
دوست بهترین
لباس من بود |
|
Am Em Am Em |
|
G F Dm Em |
|
تو
با دست
مهربونیت به
تنم مرهم کشیدی |
|
برام
از روشنی گفتی
پرده شب و دریدی |
= |
|
|
|