فرامرز اصلانی(اگه یه روز بری سفر بری ز پیشم بیخبر)

 

 

 

 

 

 

اگه یه روز بری سفر بری ز پیشم بیخبر

 

اسیر رویا ها میشم دوباره باز تنها میشم

 

 

 

 

 

به شب میگم پیشم بمونه

 

به باد میگم تا صبح بخونه

 

 

 

 

 

بخونه از دیار یاری

 

که توش منو تنها نذاری

 

 

 

 

 

اگه فراموشم کنی ترک آغوشم کنی

 

پرنده دریا میشم تو چنگ موج رها میشم

 

 

 

 

 

به دل میگم خاموش بمونه

 

میرم که هر کسی بدونه

 

 

 

 

 

میرم به سوی اون دیاری

 

که توش منو تنها نذاری

 

 

 

 

 

اگه یه روزی نوم تو توگوش من صدا کنه

 

دوباره باز غمت بیاد که منو مبتلا کنه

 

 

 

 

 

به دل میگم کاریش نباشه

 

بذاره دردت جابجا شه

 

 

 

 

 

بره توی تموم جونم

 

تا باز برات آواز بخونم

 

 

 

 

 

اگه میخوای باهم باشیم یار یکدیگر باشیم

 

مثال ایوم قدیم بشینیمو سحر پاشیم

 

 

 

 

 

باید دلت رنگی بگیره

 

دوباره آهنگی بگیره

 

 

 

 

 

بگیره رنگ اون دیاری

 

که توش منو تنها نذاری

 

 

 

 

 

اگه میخوای پیشم بمونی بیا تا باقیه جوونی

 

بیا تا پوست و استخونه نذار دلم تنها بمونه

 

 

 

 

 

بذار شبم رنگی بگیره

 

دوباره آهنگی بگیره

 

 

 

 

 

بگیره رنگ اون دیاری

 

که توش منو تنها نذاری