گوگوش (ای
چراغ هر بهانه از تو روشن از تو روشن)
|
|
|
ای که حرفای قشنگت منو آشتی
داده با من |
|
ای چراغ هر بهانه از تو روشن
از تو روشن |
|
|
|
به هوای دیدن تو پر میگیریم
از تو خونه |
|
من و گنجشکای خونه دیدنت
عادتمونه |
|
|
|
من و گنجشکا میمیریم تو اگه
خونه نباشی |
|
باز میایم که مثل هر روز
برامون دونه بپاشی |
|
|
|
بس که اسم تو رو خوندم بوی
تو داره نفسهام |
|
همیشه اسم تو بوده اول و آخر
حرفام |
|
|
|
تو همون شرمی که از اون سرخه
گونه های عاشق |
|
عطر حرفای قشنگت عطر یک صحرا
شقایق |
|
|
|
بهترین رنگی که دیدم رنگ زرد
کهربایی |
|
شعر من رنگ چشاته رنگ پاک بی
ریایی |
|
|
|
به هوای دیدن تو پر میگیریم
از تو خونه |
|
من و گنجشکای خونه دیدنت
عادتمونه |
|
|
|
|
|
|