گوگوش (ای چراغ هر بهانه از تو روشن از تو روشن)

 

 

 

 

ای که حرفای قشنگت منو آشتی داده با من

 

ای چراغ هر بهانه از تو روشن از تو روشن

 

 

 

به هوای دیدن تو پر میگیریم از تو خونه

 

من و گنجشکای خونه دیدنت عادتمونه

 

 

 

من و گنجشکا میمیریم تو اگه خونه نباشی

 

باز میایم که مثل هر روز برامون دونه بپاشی

 

 

 

بس که اسم تو رو خوندم بوی تو داره نفسهام

 

همیشه اسم تو بوده اول و آخر حرفام

 

 

 

تو همون شرمی که از اون سرخه گونه های عاشق

 

عطر حرفای قشنگت عطر یک صحرا شقایق

 

 

 

بهترین رنگی که دیدم رنگ زرد کهربایی

 

شعر من رنگ چشاته رنگ پاک بی ریایی

 

 

 

به هوای دیدن تو پر میگیریم از تو خونه

 

من و گنجشکای خونه دیدنت عادتمونه