نوش آفرین(من که از یه راه دوری به کنار تو اومدم)

 

 

 

 

 

 

من که از یه راه دوری به کنار تو اومدم

 

من که از پاییز سردی به بهار تو اومدم

 

 

 

 

 

تن من پر از غبار غبار راه دوری

 

ز جاده ای که هرگز نداره کس عبوری

 

 

 

 

B2

بیا بیا ای آشنا من و تو بازم ما بشیم

 

یه قصه تازه واسه تمومی دنیا بشیم

 

 

 

 

 

شکسته بود پشت سر همه پلهای دیدار

 

کشیده بود فاصله بین من و تو دیوار

A

 

 

 

 

 

 

یه دیوار یه دیوار

A

 

 

 

 

 

 

 

 

حالا که من و تو بازم به هم رسیدیم

 

به روی تنهایی خط ممتد کشیدیم

B2